Хто прыходзіць на дапамогу землякам у выпадку надзвычайнага здарэння
У 2020 годзе на сайце МНС стартаваў новы адмысловы праект аб ратавальніках - «#МНСДапамогапобач». Прысвечаны ён цэлым падраздзяленням, камандам сучасных «супергерояў», бо, нягледзячы на ўсю індывідуальную стойкасць, мужнасць і вопыт, у любой працы, звязанай з рызыкай, жыццёва важна побач мець цвёрдае плячо таварыша. Журналісты «раёнкі» вырашылі распавесці ў рамках праекта аб тых, хто сумеснымі намаганнямі дапамагае жыхарам раёна справіцца са стыхіяй і іншымі надзвычайнымі здарэннямі. Паехалі!
Дзень любога выратавальніка пачынаецца з перадачы змены. І на бліжэйшыя 24 гадзіны калегі па баявым дзяжурстве становяцца практычна самымі блізкімі людзьмі. Штодня на суткі ў Асіповіцкім РАНС заступае 4 пажарныя аварыйна-выратавальныя пасты на раёне і пажарная аварыйна-выратавальная часць № 1 у горадзе - дзяжурная змена. Першую з іх узначальвае малады, але ўжо маючы немалы вопыт службы начкар Павел Альховік.
- Прыйшоў у райаддзел 13 гадоў таму пажарным, - успамінае Павел. - Папрацаваў, зразумеў, што спраўляюся. Кар'ерны рост не прымусіў сябе чакаць: старшы пажарны, начальнік аддзялення... Цяпер адказваю ўжо за працу ўсёй каманды. Прычым усё гэта - не пакідаючы даўно стаўшай роднай першую змену.
Асноўная складанасць для начкара - знайсці агульную мову з усімі, хто заступае на дзяжурства. Гэта людзі зусім рознага ўзросту і досведу працы. Але ведаю напэўна: на маіх байцоў заўсёды можна спадзявацца.
Вядома, асноўны ўпор падчас дзяжурства робіцца менавіта на ПАВЧ № 1 - самае вялікае падраздзяленне. Калі на пасадах служыць усяго па пары чалавек, то ў горадзе на суткі заступае крыху менш за дзесятак. Непасрэдна баявая праца для першай змены пачынаецца з паведамлення дыспетчара цэнтра аператыўнага кіравання Аляксандра Пярова, стаж працы якога - каля 8 гадоў. Менавіта ад яго залежыць, наколькі верную і выразную інфармацыю атрымаюць ратавальнікі пра здарэнне ў першыя хвіліны. Пяроў ведае напэўна, як скаардынаваць працу калег, за што яго і шануюць. Бо ўменне мець зносіны з грамадзянамі, граматна «разрульваць» розныя сітуацыі дарагога варта.
Наступная так званая зона адказнасці - дарога да месца здарэння. Тут майстэрства праяўляюць ужо вадзіцелі шматтоннай пажарнай тэхнікі. У першай змене ПАВЧ № 1 найбольшы вопыт баявой працы як раз у іх. На траіх ў Анатоля Русаковіча, Дзмітрыя Шылера і Валерыя Багдановіча стаж - больш за 70 гадоў! Дарэчы, у апошняга навыкі досыць вузкаспецыяльныя: аўталесвіцы, у адрозненне ад аўтацыстэрнаў, патрабуюць амаль ювелірнага майстэрства манеўравання. Хоць, вядома, кожны з кіроўцаў зможа кіраваць любой з машын РАНС. Больш за ўсё выездаў на рахунку Русаковіча: першае аддзяленне адпраўляецца на дапамогу, адпаведна, першым, астатнія - у залежнасці ад сітуацыі.
Уся асноўная баявая праца кладзецца непасрэдна на плечы выратавальнікаў-пажарных. Менавіта гэтыя людзі ідуць і ў агонь, і ў ваду, выязджаюць на ДТЗ, ліквідуюць наступствы хімічных аварый і нават ліквідуюць асіныя гнёзды. Камандзір аддзялення Сяргей Iотка служыць ўжо каля 9 гадоў. І ён жа - самы універсальны спецыяліст змены. Акрамя асноўнай пасады, Сяргей яшчэ і падменны дыспетчар, плывец-ратавальнік, кампрэсаршчык, а ў адсутнасць Альховіка выконвае і функцыі начальніка змены.
Надзейныя выканаўцы - старэйшыя пажарныя Алег Савін і Юры Куляш. Стаж першага - 5 гадоў, другога - паўтара года. Нягледзячы на тое што вопыт баявой працы некалькі адрозніваецца, за гэты час хлопцы паспелі зарэкамендаваць сябе добрымі спецыялістамі. І калі ў звычайным жыцці ў іх ні дня не праходзіць без жартаў і весялосці, то ў працу ўключаюцца маментальна і з усёй сур'ёзнасцю і адказнасцю. Як і непасрэдны начальнік, Алег і Юрый - ратавальнікі-плыўцы, а пры неабходнасці могуць выконваць задачы камандзіра аддзялення. А вось стажор Раман Сцяхновiч пакуль толькі спасцігае прамудрасці пажарна-выратавальнага майстэрства пад строгім кантролем настаўніка Iотка і іншых калег. І нават не адчуў яшчэ на сабе даўнюю традыцыю пасвячэння ў пажарныя.
- Незалежна ад вопыту работы, на выездах ўсе выкладваюцца па поўнай, адлыньваць ні ў каго нават думкі не ўзнікае, - адзначае начальнік змены. - Натуральна, пасільную дапамогу аказваюць і кіроўцы. Задача ж ў нас агульная: хутка і якасна ліквідаваць небяспеку. А вопыт і ўменні байцоў кантралююцца заўсёды: і ў ходзе тактыка-спецыяльных вучэнняў і заняткаў, і падчас кантрольных мерапрыемстваў вышэйстаячых інстанцый.
У баявой працы таксама здараецца маса непрадбачанага, калі навыкі правяраюцца па максімуму. Адзін з яркіх прыкладаў апошніх гадоў - адначасовае загаранне двух лазняў у Асіповічах. У 19.43 паступіў выклік на вул. Ягадную: там адбывалася адкрытае гарэнне бярвеністай лазні. А ў 19.47 патэлефанавалі з вул. Шамякіна - сітуацыя аналагічная. І ў абодвух выпадках - пагроза загарання дома. Пакуль прыбыло падмацаванне, аддзяленням прыйшлося працаваць літаральна на разрыў. На шчасце, здолелі і лазні патушыць, і дамы захаваць.
Калі не здараецца нічога надзвычайнага, змена жыве па стандартным для ўсіх ратавальнікаў-пажарных графіку. Тут розныя тэарэтычныя і практычныя заняткі, баявыя разгортваннi, абслугоўванне тэхнікі і абсталявання, фізпадрыхтоўка. Акрамя ўсяго іншага, у кожнай змены - свая спецыялізацыя. Першая адказная за абслугоўванне і рамонт пажарных рукавоў, а таксама распрацоўку аператыўных картак пажаратушэння. Яшчэ адзін напрамак дзейнасці змены - група выратавання на вадзе, такім чынам, і абслугоўванне водна-выратавальнага рыштунку.
Але толькі дзяжурствамі ратавальнікі не абмяжоўваюцца. Так, напрыклад, прадстаўнікі першай змены ПАВЧ № 1 рэгулярна выступаюць на спартыўных спаборніцтвах: футбол, тэніс, пажарна-выратавальны спорт... Знаходзіцца час і для адпачынку: добрая традыцыя - святкаваць разам розныя важныя падзеі ў жыцці кожнага.
- Рады, што ў нас такая каманда. Спадзяюся, прапрацуем разам яшчэ не адзін год. А калі хтосьці захоча далучыцца - усяму навучым, - заключае начальнік першай дзяжурнай змены Павел Альховік.
Марыя ТАЛЕЙКА.
