Ці дазволены ў Рэспубліцы Беларусь індывідуальным прадпрымальнікам гандаль на рынку яйкамі харчовымі?
Пералік тавараў, гандаль якімі на рынках забаронены, устаноўлены пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 12 снежня 2003 года нумар 1623 "Аб некаторых пытаннях дзейнасці рынкаў".
У названы пералік уключаны, у тым ліку і яйкі харчовыя, за выключэннем продажу ў магазінах (магазінах-складах), размешчаных на тэрыторыі рынку, а таксама продажу вытворцамі.
Якія патрабаванні маюць права прад'явіць спажывец у выпадку выяўлення недахопаў у тавары?
У адпаведнасці з Законам Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2002 года "Аб абароне правоў спажыўцоў" прадавец абавязаны перадаць спажыўцу пры заключэнні дагавора куплі-продажу тавар належнай якасці.
Спажывец, якому прададзены тавар неналежнай якасці, калі яго недахопы не былі агавораны прадаўцом, згодна з артыкулам 20 Закона Рэспублікі Беларусь "Аб абароне правоў спажыўцоў", мае права па свайму выбару запатрабаваць: замены недабраякаснага тавару таварам належнай якасці
;
суразмернага памяншэння пакупной цаны тавару;
неадкладнага бязвыплатнага ўхілення недахопаў тавара;
кампенсацыі расходаў па ўстараненню недахопаў тавару;
вяртання выплачанай за тавар грашовай сумы.
Спажывец мае права запатрабаваць замены тэхнічна складанага тавара ці дарагога тавара ў выпадку выяўлення яго істотных недахопаў. Пералік такіх тэхнічна складаных тавараў зацвярджаецца Урадам Рэспублікі Беларусь.
У выпадку выяўлення недахопаў тавару, уласцівасці якога не дазваляюць ухіліць гэтыя недахопы (харчовыя прадукты, тавары бытавой хіміі і інш.), спажывец мае права па сваім выбары запатрабаваць замены такога тавара таварам належнай якасці або суразмернага памяншэння пакупной цаны.
Пры звароце спажыўцу выплачанай за тавар грашовай сумы прадавец не мае права ўтрымліваць з яе суму, на якую панізілася кошт тавару з-за поўнага або частковага выкарыстання тавару, страты ім таварнага віду або іншых падобных абставін.
Хто павінен усталёўваць гарантыйны тэрмін на тавар, і якой працягласці ён павінен быць?
У адпаведнасці з пунктам 4 артыкула 13 Закона Рэспублікі Беларусь "Аб абароне правоў спажыўцоў" вытворца абавязаны ўстанаўліваць на тавар гарантыйны тэрмін у выпадках і на ўмовах, прадугледжаных заканадаўствам.
Гарантыйны тэрмін на тавар, які вырабляецца за межамі Рэспублікі Беларусь, павінен быць не меншы за гарантыйны тэрмін, прадугледжаны заканадаўствам Рэспублікі Беларусь для аналагічных тавараў, што вырабляюцца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.
Калі вытворцам тавару, які вырабляецца за межамі Рэспублікі Беларусь, устаноўлены гарантыйны тэрмін меншай працягласці, чым гарантыйны тэрмін, прадугледжаны заканадаўствам для аналагічных тавараў, што вырабляюцца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, пастаўшчык абавязаны ўстанавіць на такі тавар гарантыйны тэрмін, прадугледжаны заканадаўствам. Калі вытворца (пастаўшчык) не выканаў прадугледжаны заканадаўствам абавязак па яго ўстаноўцы або выканаў яе неналежным чынам, то гарантыйны тэрмін на тавар абавязаны ўстанавіць прадавец.
Акрамя таго, прадавец мае права ўстанавіць на тавар:
дадатковы гарантыйны тэрмін звыш гарантыйнага тэрміну, прадугледжанага заканадаўствам і (або) устаноўленага вытворцам (пастаўшчыком);
гарантыйны тэрмін на тавар, на які гарантыйны тэрмін вытворцам (пастаўшчыком) не ўстаноўлены і абавязак па ўстаноўцы якога не прадугледжана заканадаўствам.
Прадавец не мае права ўстанаўліваць або аб'яўляць гарантыйны тэрмін на тавар меншы за гарантыйны тэрмін, устаноўлены вытворцам (пастаўшчыком).
