Люлькоў Рыгор Фаміч (1916-1983 г.г.).

Нарадзіўся на хутары Філонаўскім Валгаградскай вобласці. Член КПСС з 1942 года. Скончыў ваенна-пяхотнае вучылішча г.Уладзівастока, курсы ўдасканалення каманднага складу. ваяваў на Заходнім і 1-м Беларускім франтах камандзірам батальёна, намеснікам камандзіра і камандзірам палка. У званні гвардыі падпалкоўніка камандаваў 120-м стралковым палком. 27.06.1944 года пад яго камандаваннем полк, умацаваны гвардзейскімі мінамётамі, артылерыяй, сапёрамі фарсіраваў раку Сінюю, пераадольваючы супраціўленне ворага, паспяхова ажыццявіў аперацыю па вызваленні горада Асіповічы. За гэтую аперацыю Люлькоў Г.Ф. узнагароджаны ордэнам Леніна. За правядзенне паспяховых баявых дзеянняў на фронце ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі ўзнагароджаны двума ордэнамі "Чырвонага Сцяга" і ордэнам "Чырвонай зоркі", медалём "За баявыя заслугі".

З лістапада 1944 года працаваў выкладчыкам Саратаўскай ваенна-палітычнай вучэльні. Пасля заканчэння Ваеннай акадэміі тылу і транспарту (1950) служыў у складзе Групы савецкіх войскаў у Германіі. Імем Г.Ф.Люлькова названа адна з вуліц г.Асіповічы.

Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага гарадскога Савета народных дэпутатаў 22 снежня 1978 года.

Стэльмах Іван Макаравіч (1912-1990 г.г.).

Нарадзіўся ў в. Лазавое Асіповіцкага раёна. З 1930 года працаваў сакратаром Гродзянскага сельсавета, з 1933 - начальнікам канторы сувязі на арт. Уборак Беларускай чыгункі. У 1934 годзе прызваны ў рады Чырвонай Арміі. У 1939 годзе скончыў Харкаўскую школу НКУС СССР і па 1941 працаваў у органах дзяржбяспекі. У чэрвені 1941 года быў уключаны ў склад спецгрупы для правядзення разведвальна-дыверсійнай працы і арганізацыі партызанскага руху на часова акупаванай тэрыторыі ў Асіповіцкім і Клічаўскім раёнах. Прымаў актыўны ўдзел у стварэнні партызанскага атрада № 210, з'яўляўся начальнікам асобага аддзела і намеснікам камандзіра атрада па разведцы. З красавіка 1943 года быў прызначаны начальнікам аператыўна-чэкісцкай групы Магілёўскага падпольнага абкама партыі. З красавіка 1944 г. да выхаду на пенсію служыў у органах дзяржбяспекі і ўнутраных спраў.

За доблесць і мужнасць, праяўленыя ў партызанскай барацьбе супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў, і асаблівыя заслугі ў развіцці партызанскага руху ў перыяд Вялікай айчыннай вайны ўзнагароджаны ордэнамі Леніна, Чырвонай Зоркі, медалямі "Партызану Айчыннай вайны" I і II ступені.

Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага гарадскога Савета народных дэпутатаў 9 верасня 1982 года.

Жываў Аляксей Фёдаравіч (1920-2006 г.г.).

Нарадзіўся ў в. Пірагова Цвярской вобласці. З 1930 па 1939 жыў у Ленінградзе. З 1939 па 1960 год праходзіў ваенную службу ў радах Чырвонай Арміі на пасадзе камандзіра аддзялення, узвода, роты, намесніка камандзіра танкавага батальёна, начальніка штаба асобнага батальёна знішчальнікаў танкаў. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, маёр.

З 1951 года пражываў і служыў у г. Асіповічы. Пасля звальнення ў запас з 1965 па 1984 год працаваў начальнікам штаба грамадзянскай абароны Асіповіцкага раёна. На абласных спаборніцтвах па грамадзянскай абароне раён пастаянна адзначаўся як адзін з лепшых, двойчы заваёўваў пераходны Чырвоны Сцяг, узнагароджаны прызамі і граматамі.

З'яўляўся членам Усесаюзнага таварыства па распаўсюджванню палітычных і навуковых ведаў, пазаштатным інспектарам Асіповіцкага раённага камітэта народнага кантролю, членам Прэзідыума раённага Савета ветэранаў, адным з арганізатараў і пастаянным удзельнікам народнага хору ветэранаў.

За баявыя подзвігі і бездакорную службу ўзнагароджаны 7 ордэнамі: ордэн Чырвонага Сцяга, 3 ордэны "Айчыннай вайны", 3 ордэны "Чырвонай Зоркі", медалямі "За баявыя заслугі", "Ветэран працы". Неаднаразова ўзнагароджваўся Ганаровымі граматамі і Падзячнымі пісьмамі. Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 25 верасня 2002 года.

Косічкін Нікалай Нікалаевіч (1914-2004 г.г.).

Нарадзіўся ў в. Макарава Кастрамской вобласці. Працоўную дзейнасць пачаў у 1932 годзе трактарыстам, слесарам трэста Ленводканалізацыі ў г. Ленінградзе. З кастрычніка 1936 года па жнівень 1956 года праходзіў службу ва Узброеных Сілах СССР на пасадах: курсант, палітрук роты, намеснік камандзіра батальёна па страявой частцы, начальнік сувязі палка, памочнік начальніка штаба артылерыі і сувязі. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 па май 1945 года ў складзе Ленінградскага, Волхаўскага франтоў і Югаслаўскай арміі.

З 1946 г. жыў у г. Асіповічы. Пасля звальнення ў запас з 1956 года працаваў дырэктарам сеткавага раёна г. Асіповічы, намеснікам старшыні Асіповіцкага гарвыканкама, майстрам, начальнікам участка, начальнікам сеткавага раёна, інжынерам аператыўна-дыспетчарскай групы, начальнікам Асіповіцкай ДРЭС.

З'яўляўся членам прэзідыума, намеснікам старшыні раённага Савета ветэранаў, кіраўніком грамадскай камісіі па рабоце з ветэранамі Вялікай Айчыннай вайны.

За баявыя заслугі і бездакорную воінскую службу ўзнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I і II ступеней, Чырвонай зоркі, медалямі "За баявыя заслугі", "За абарону Ленінграда", "За вызваленне Бялграда", "За перамогу над Германіяй" "Ветэран працы".

Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 25 верасня 2002 года.

Арлоў Анатоль Іванавіч (1923-2008 г.г.).

Нарадзіўся ў г. Віцебску. Пасля заканчэння педкурсаў пры Віцебскім педвучылішчы працаваў загадчыкам пачатковай школы ў в. Бязводнае Ільянскага раёна. У пачатку Вялікай айчыннай вайны прызваны ў савецкую Армію і накіраваны на вучобу ў ваеннае вучылішча ў г. Цюмень, а пазней - на фронт пад г. Ржэў. Прызначаны намеснікам палітрука. Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I ступені, Чырвонай Зоркі, 14 медалямі.

Пасля вайны працаваў старшым выкладчыкам ваеннай кафедры юрыдычнага інстытута г. Мінска і адначасова вучыўся сам. У 1948 г. экстэрнам скончыў юрыдычны інстытут, у 1964 – педагагічны інстытут, аспірантуру. У 1978 г. абараніў дысертацыю і атрымаў званне кандыдата педагагічных навук. З верасня 1947 года працаваў настаўнікам і дырэктарам у школах Асіповіцкага раёна. Дзевяць гадоў працаваў дырэктарам сярэдняй школы №1 г. Асіповічы, а пасля выхаду на пенсію 8 гадоў працаваў там жа настаўнікам.

За вялікі ўклад у развіццё сістэмы адукацыі прысвоены званні "Заслужаны работнік культуры Беларусі", "Выдатнік асветы СССР", "Выдатнік Народнай Асветы". Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 25 верасня 2002 года.

Сівакоў Аляксандр Міхайлавіч (1922-2018)

Нарадзіўся ў 1922 г. у в. Праточнае Быхаўскага раёна.

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1953 годзе скончыў Магілёўскі педінстытут. З 1947 года пасля дэмабілізацыі працаваў настаўнікам, загадчыкам Кіраўскага аддзела адукацыі, намеснікам старшыні Кіраўскага Бабруйскага райвыканкамаў. З 1963 па 1977 г. - Першы сакратар Асіповіцкага райкама партыі, з 1977 па 1984 г. -старшыня Магілёўскага абкама прафсаюзаў. Выбіраўся дэпутатам магілёўскай абласной Рады дэпутатаў, Вярхоўнай Рады БССР.

Пад яго кіраўніцтвам горад і раён актыўна развіваўся, станавіўся пераможцам спаборніцтваў, узнагароджваўся Ганаровымі граматамі і дыпломамі ўрада. Вялося актыўнае будаўніцтва буйных прамысловых прадпрыемстваў, жылля, школ, дзіцячых садоў.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны ІІ ступені, Чырвонай Зоркі, Кастрычніцкай Рэвалюцыі, Працоўнага Чырвонага Сцяга (двойчы), медалямі, Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР.

Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 25 верасня 2002 года.

Чырун Іван Адамовіч (1919-2008 г.г.).

Нарадзіўся ў в. Зубарэвічы Глускага раёна. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1939 годзе прызваны ў рады Чырвонай Арміі. Пасля заканчэння ваеннага вучылішча накіраваны для праходжання службы ў Прыбалтыйскую ваенную акругу. Ваяваў на Паўночна-заходнім і 1-м Украінскім франтах. Служыў у цэнтральнай групе войск у г. Вена. Пасля дэмабілізацыі працаваў загадчыкам вайсковага аддзела Глускага райкама партыі, другім сакратаром Клічаўскага райкама партыі, намеснікам загадчыка партыйнага аддзела ў г.Бабруйску, загадчыкам партыйнага аддзела магілёўскага абкама партыі. Пасля заканчэння Вышэйшай партыйнай школы тры гады працаваў першым сакратаром Асіповіцкага райкама партыі, а з 1961 па 1979 г. - дырэктарам сярэдняй школы № 2 г. Асіповічы.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I ступені, Чырвонай Зоркі (двойчы), Кастрычніцкай Рэвалюцыі, "Знак пашаны", медалём "За баявыя заслугі".

Званне "Ганаровы грамадзянін горада Асіповічы" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 25 верасня 2002 года.

Прохарчык Віктар Сямёнавіч (1914-2014 г.г.)

Нарадзіўся ў пас.Урэчча Слуцкага раёна Мінскай вобласці.

У 1934 годзе скончыў Ржэўскую ваенную вучэльню. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, лейтэнант запасу. Прымаў непасрэдны ўдзел у абароне г. Магілёва. Затым былі Варонеж, Сталінград, Прохараўка на Арлоўска-Курскай дузе, аперацыя "Баграціён". Пасля заканчэння вайны накіраваны ў Беларусь. У 1948 годзе звольнены ў запас і паступіў на працу ў сістэму Беларускага Упраўлення Дзяржрэзерваў матэрыяльных рэсурсаў СССР. З 1953 па 1995 год працаваў дырэктарам камбіната "Маяк". Унёс вялікі ўклад у будаўніцтва грамадзянскіх аб'ектаў, у тым ліку пас. Савецкі. Калектыў камбіната прыняў актыўны ўдзел у будаўніцтве райбальніцы, закладцы парку ім. Ленінскага камсамола. Падчас яго працы дырэктарам камбінат «Маяк» неаднаразова ўзнагароджваўся пераходным Чырвоным Сцягам ЦК КПСС, Саўміна СССР, ВЦСПС і ЦК УЛКСМ.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I ступені, Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнам Леніна, медалямі: "За баявыя заслугі", "За абарону Сталінграда", "За перамогу над Германіяй".

Званне "Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 27 красавіка 2005 года.

Шпак Георгій Іванавіч нарадзіўся 8 верасня 1943 г.

у горадзе Асіповічы ў сям'і патомнага чыгуначніка. У 1962 г. скончыў адначасова вячэрнюю школу і чыгуначную вучэльню № 3 горада Мінска і быў прызваны ў рады Узброеных сіл. Праходзіў службу ў Разанскім дэсантным палку. У 1966 г. з адзнакай скончыў Разанскую вышэйшую паветрана-дэсантную камандную вучэльню. У 1978 г. з залатым медалём скончыў акадэмію ім. Фрунзэ. У 1988 г. скончыў ваенную акадэмію Генеральнага штаба. 4 снежня 1996 г. указам Прэзідэнта РФ прызначаны камандуючым ВДВ Расіі, на гэтай пасадзе праслужыў больш за 7 гадоў. Удзельнічаў у баявых дзеяннях у Аўганістане, Чачні, міратворчых аперацыях у Югаславіі, Абхазіі.

Узнагароджаны ордэнамі "Чырвонага Сцяга", "За ваенныя заслугі", "За службу Радзіме ва Узброеных сілах СССР" трэцяй ступені, "За заслугі перад Айчынай, медалём "За баявыя заслугі" і яшчэ дванаццаццю медалямі, мае тры ордэны Рускай праваслаўнай царквы.

За шматгадовы ўдзел у міратворчым і дабрачынным руху ўзнагароджаны залатым медалём Расійскага фонду свету, мае вялікую колькасць грамадскіх узнагарод.

Доктар педагагічных навук, прафесар.

У верасні 2003 г. пасля дасягнення гранічнага ўзросту знаходжання на ваеннай службе - 60 гадоў быў звольнены з Узброеных Сіл.

У 2003 г. быў абраны дэпутатам Дзяржаўнай Думы Федэральнага Сходу РФ чацвёртага склікання. З 2004 г. па 2008 г. - губернатар Разанскай вобласці.

Званне "Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 24 жніўня 2005 года.

Стэльмашонак Уладзімір Іванавіч ( 1928-2013 г.г.)

Нарадзіўся ў г.Мінску, але вёску Хімнае Асіповіцкага раёна, радзіму бацькі, лічыў сваёй малой радзімай. У 1945 годзе паступіў на будаўнічы факультэт беларускага політэхнічнага інстытута. Аднак праз год факультэт быў расфарміраваны, і ён паехаў у Ленінград, каб стаць мастаком.

У 1946 годзе паступіў у Ленінградскае вышэйшае мастацка-прамысловае вучылішча імя В.Мухінай (былы.Шцігліца), факультэт мастацкай апрацоўкі дрэва. У 1947 годзе перайшоў на другі курс факультэта сцэнаграфіі мастацкай вучэльні ім. В.А.Сярова (был.Таўрычнае), якое скончыў у 1950 годзе. З 1951 па 1957 г. вучыўся ў інстытуце жывапісу, скульптуры і архітэктуры ім. І.Я.Рэпіна Акадэміі мастацтваў СССР на маляўнічым факультэце (Ленінград). З 1957 па 2000 год - выкладчык Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытута (цяпер - Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтва) і мастацкага ліцэя (Мінск).

З 1957 - член Саюза мастакоў СССР; двойчы абіраўся Старшынёй Саюза мастакоў Беларусі.

З сярэдзіны 1950-х гадоў - удзельнік рэспубліканскіх, усесаюзных і замежных выставак.

1960-1980 - стварэнне шэрагу манументальных твораў у Мінску, Салігорску, Місхоры, Патсдаме (ГДР).

У 1981 г. удастоены звання Заслужанага дзеяча мастацтваў Беларусі. У 1988 г. прысвоена званне Народнага мастака Беларусі.

1988-1989 - Старшыня Камісіі Саюза мастакоў Беларусі па эстэтычным выхаванні моладзі.

1989-1991 - дэпутат Вярхоўнага Савета СССР, Старшыня Камітэта Вярхоўнага Савета СССР па культуры.

Узнагароджаны Ганаровымі граматамі Вярхоўных саветаў Беларусі і Расіі, ордэнам "Знак Пашаны", медалямі.

Званне "Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 10 студзеня 2007 года.

Багдановіч Аляксандр Віктаравіч нарадзіўся 29 красавіка 1982 года ў р.п. Ялізава Асіповіцкага раёна.

У 2002 годзе скончыў УА «Бабруйскае дзяржаўнае вучылішча алімпійскага рэзерву», а ў 2007 годзе - УА «Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт фізічнай культуры».

З 2001 года - спартсмен-інструктар нацыянальнай каманды Рэспублікі Беларусь па веславанню на байдарках і каноэ.

У 2004 годзе - удзельнік ХХVIII летніх Алімпійскіх гульняў (г. Афіны). Двухразовы чэмпіён Еўропы сярод юніёраў (2000 г.), двухразовы чэмпіён Еўропы (2007, 2008 г.г.), чэмпіён свету (2009г.).

У 2008 годзе - чэмпіён ХХIX летніх Алімпійскіх гульняў у Пекіне ў каноэ-двойцы з братам Андрэем на дыстанцыі 1000 метраў.

У 2012 годзе браты Аляксандр і Андрэй Багдановічызаваявалі сярэбраныя медалі ў веславанні на каноэ-двойцы на дыстанцыі 1000 м на XXX летніх Алімпійскіх гульнях у Лондане.

Багдановіч Аляксандр Віктаравіч - Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь. За дасягненне высокіх спартыўных вынікаў на ХХХ летніх Алімпійскіх гульнях 2012 года ў Лондане (Вялікабрытанія) і вялікі асабісты ўклад у развіццё фізічнай культуры і спорту ўзнагароджаны ордэнам Пашаны.

Званне "Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 23 верасня 2008 года.

Багдановіч Андрэй Віктаравіч нарадзіўся 15 кастрычніка 1987 года ў р.п.Ялізава Асіповіцкага раёна Магілёўскай вобласці.

У 2005 годзе скончыў аддзяленне веславання на байдарках і каноэ УА «Бабруйскае дзяржаўнае вучылішча алімпійскага рэзерву» і паступіў ва УА «Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт фізічнай культуры».

З 2006 года - спартсмен-інструктар нацыянальнай каманды Рэспублікі Беларусь па веславанню на байдарках і каноэ.

У 2004-2005 г.г. станавіўся неаднаразовым пераможцам першынства Рэспублікі Беларусь. У 2005 годзе заваяваў сярэбраны і бронзавы медалі на чэмпіянаце Еўропы сярод юніёраў і бронзавы - на чэмпіянаце свету сярод юніёраў.

У 2006 годзе - сярэбраны прызёр чэмпіянату Еўропы, бронзавы прызёр Чэмпіянату свету. У 2007 годзе на Чэмпіянаце свету заняў 5 месца, на Чэмпіянаце Еўропы - 1 месца.

У 2008 годзе - чэмпіён ХХIX летніх Алімпійскіх гульняў у Пекіне ў каноэ-двойцы з братам Аляксандрам на дыстанцыі 1000 метраў.

У 2012 годзе браты Аляксандр і Андрэй Багдановічы заваявалі сярэбраныя медалі ў веславанні на каноэ-двойцы на дыстанцыі 1000 м на XXX летніх Алімпійскіх гульнях у Лондане.

Багдановіч Андрэй Віктаравіч - Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь. За дасягненне высокіх спартыўных вынікаў на ХХХ летніх Алімпійскіх гульнях 2012 года ў Лондане (Вялікабрытанія) і вялікі асабісты ўклад у развіццё фізічнай культуры і спорту ўзнагароджаны ордэнам Пашаны.

Званне "Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага выканаўчага 23 верасня 2008 года.

Крамінкін Леанід Антонавіч (1938-2014 г.г.)

Нарадзіўся ў в. Горы Горацкага раёна Магілёўскай вобласці. У 1961 годзе скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію. З 1965 года пачаў працаваць у Асіповіцкім раёне механікам, галоўным інжынерам саўгаса Асіповіцкі. У 1971 годзе прызначаны дырэктарам саўгаса "Пратасевічы". З 1977 года - намеснік старшыні Асіповіцкага райвыканкама, начальнік упраўлення сельскай гаспадаркі, а з 1980 па 1990 гады - старшыня Асіповіцкага райвыканкама. З 1990 па 1997 год - старшыня Асіповіцкага раённага Савета дэпутатаў. Пасля выхаду ў адстаўку да 2008 года працаваў начальнікам рыбгаса "Свіслач", намеснікам дырэктара па ідэалагічнай рабоце ВДЛГУ "Асіповіцкі вопытны лясгас".

Выбіраўся дэпутатам Магілёўскага абласнога і Асіповіцкага раённага Савета дэпутатаў, членам палітбюро Асіповіцкага гаркама КПБ.

Пад яго кіраўніцтвам праведзена вялікая работа па арганізацыі дарожнага будаўніцтва і добраўпарадкаванні дарожнай сеткі ў сельскай мясцовасці Асіповіцкага раёна.

Ветэран працы, узнагароджаны двума ордэнамі "Знак Пашаны", медалямі, Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР.

Званне «Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага Савета дэпутатаў 22 лютага 2011 года за шматгадовую добрасумленную працу, вялікі асабісты ўклад у развіццё народнай гаспадаркі, актыўны ўдзел у грамадска-палітычным жыцці раёна.

Роўбель Уладзімір Іванавіч нарадзіўся 10 сакавіка 1942 года ў в. Рафалін Асіповіцкага раёна Магілёўскай вобласці.

Сваю працоўную дзейнасць пачаў у 1955 годзе ў якасці палявода калгаса «Чырвоны Сцяг». З 1975 па 2007 год працаваў старшынёй калгаса "Чырвоны Сцяг" Асіповіцкага раёна.

Працуючы старшынёй калгаса «Чырвонае «Знамя» Роўбель В.І. змог на працягу многіх гадоў забяспечыць стабільную работу гаспадаркі, рост аб'ёмаў вытворчасці, павышэнне якасці прадукцыі. Калгас "Чырвоны Сцяг" займаў лідзіруючае становішча сярод гаспадарак раёна па вытворчасці збожжа, малака, мяса, нарыхтоўцы травяністых кармоў.

Пад яго кіраўніцтвам праведзена вялікая работа па развіццю калгаса «Чырвоны Сцяг». На цэнтральнай сядзібе калгаса пабудаваны інжынерныя сеткі: вадаправод, каналізацыя, цеплазабеспячэнне, а таксама ачышчальныя збудаванні. У в.Вязаўніца пабудаваны дзіцячы сад, пачалося газазабеспячэнне жылога сектара. Да ўсіх населеных пунктаў зроблены пад'езды з цвёрдым пакрыццём, добраўпарадкаваны механічныя майстэрні і машынны двор, зернесушылка. Пабудаваны будынак фермы для адкорму буйной рагатай жывёлы ў в. Рафалін і в. Пасекі, свінафермы ў в. Рафалін, двухпавярховы адміністрацыйны будынак праўлення калгаса "Чырвоны Сцяг". Праведзены капітальны рамонт дахаў малочнатаварнай фермы ў в.Вязаўніца. Створаны неабходныя бытавыя ўмовы для адпачынку механізатараў. Вялося будаўніцтва жылля для спецыялістаў гаспадаркі.

Пасля рэарганізацыі гаспадаркі, будучы на заслужаным адпачынку, з ліпеня 2008 года прадоўжыў працаваць у якасці намесніка дырэктара філіяла "Белшына-агра" адкрытага акцыянернага таварыства "Белшына", намесніка старшыні Асіповіцкага сельскагаспадарчага вытворчага кааператыва "Калгас "Новы шлях", перадаючы свой жыццёвы вопыт новаму. пакаленню.

Роўбель В.І. з'яўляецца ветэранам працы, за шматгадовую добрасумленную працу, асабісты ўклад у развіццё сельскагаспадарчай вытворчасці ўзнагароджаны Ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, Ордэнам Леніна, Ордэнам Пашаны, медалём "За працоўную доблесць", Граматамі Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР, абласнога і раённага выканаўчага камітэтаў. У 2001 годзе прысуджана спецыяльная прэмія Магілёўскага аблвыканкама "Чалавек года".

Неаднаразова абіраўся дэпутатам раённага Савета дэпутатаў.

Званне «Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага Савета дэпутатаў 27 ліпеня 2012 года за шматгадовую добрасумленную працу, вялікі асабісты ўклад у развіццё сельскай гаспадаркі, актыўны ўдзел у грамадска-палітычным жыцці раёна.

Тур Ганна Валянцінаўна (03.02.1952-02.10.2021)

Нарадзілася ў г. Асіповічы. Сваю працоўную дзейнасць пачала ў 1974 годзе настаўнікам Свіслацкай сярэдняй школы Асіповіцкага раёна, потым з 1977 года працавала настаўнікам, арганізатарам пазакласнай і пазашкольнай выхаваўчай работы сярэдняй школы № 4 горада Асіповічы, загадчыка аддзела адукацыі гарвыканкама. З 1983 года працавала старшынёй Асіповіцкага гарадскога выканаўчага камітэта, з 1989 года - намеснікам старшыні Асіповіцкага гарадскога выканаўчага камітэта. З верасня 2003 года да 2018 года працавала дырэктарам установы адукацыі "Асіповіцкі дзяржаўны прафесійна-тэхнічны каледж".

За пятнаццаць гадоў працы ў навучальнай установе пад кіраўніцтвам Тур А.У. праведзена значная работа па эстэтычнай рэканструкцыі і бягучым рамонце навучальнага корпуса, добраўпарадкаванні тэрыторыі, паляпшэнні побыту навучэнцаў, развіццю вучэбна-матэрыяльнай базы каледжа, камп'ютарызацыі адукацыйнага працэсу. Абсталяванне лабараторый і швейнай майстэрні дало магчымасць ажыццяўляць на сучасным узроўні адукацыйны працэс і вытворчую дзейнасць па прафесіях, якія адносяцца да галіны лёгкай прамысловасці. Каледж паспяхова наладзіў супрацу з замежнымі партнёрамі.

Асаблівым клопатам Тур Ганны Валянцінаўны з'явілася выкананне абавязкаў дзяржаўнага апекуна ў адносінах да вучняў з ліку дзяцей - сірот і дзяцей, якія засталіся без апекі бацькоў.

Згодна з загадам Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь у 2011 годзе ва ўстанове адукацыі быў рэалізаваны інавацыйны праект "Укараненне сістэмы менеджменту якасці ва ўстановах прафесійна-тэхнічнай і сярэдняй спецыяльнай адукацыі ў адпаведнасці са стандартамі СТБ ІСО серыі 9000".

Па выніках работы ўстанова адукацыі неаднаразова займала 1 месца сярод устаноў прафесійна-тэхнічнай адукацыі, што сведчыць аб дынамічным развіцці навучальнай установы.

Тур Ганна Валянцінаўна ўзнагароджана Нагрудным знакам “Ганаровы чыгуначнік” (1995 г.), нагрудным знакам Міністэрства адукацыі “За заслугі ў развіцці прафтэхадукацьі” (2007 г.), нагрудным знакам Міністэрства адукацыі “Выдатнік адукацыі” (2011 г.), Медалём “За працоўныя заслугі» (2012 г.), Ганаровымі граматамі Магілёўскага аблвыканкама, упраўлення адукацыі Магілёўскага аблвыканкама, Асіповіцкага раённага выканаўчага камітэта.

Званне "Ганаровы грамадзянін Асіповіцкага раёна" прысвоена рашэннем Асіповіцкага раённага Савета Дэпутатаў 3 лютага 2017 г. № 35-1 за шматгадовую добрасумленную працу, вялікі асабісты ўклад у сацыяльна-эканамічнае развіццё і арганізацыю прафесійна-тэхнічнай адукацыі, актыўны ўдзел у грамадска-палітычным жыцці раёна .